staw biodrowy
REHABILITACJA PO ZABIEGU
REHABILITACJA PRZEDOPERACYJNA
Najlepiej program rehabilitacyjny rozpocząć już przed zabiegiem operacyjnym endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Ważna jest nauka bezpiecznych technik wczesnego usprawniania związanych z takimi czynnościami jak wstawanie z łóżka, wstawanie z krzesła, prawidłowe chodzenie z użyciem kul, laski czy balkonika. Wszystkie przyrządy pomocnicze dobrze jest również dobrać wcześniej. Dobrze, jeśli w nauce i ćwiczeniach przedoperacyjnych uczestniczy też osoba bliska, która pomagać będzie pacjentowi w powrocie do zdrowia po wypisie ze szpitala.
REHABILITACJA POOPERACYJNA
Ćwiczenia przeciwzakrzepowe
Wskazane jest jak najwcześniejsze rozpoczęcie ćwiczeń przeciwzakrzepowych w łóżku: napinanie mięśni łydek, ud, pośladków, unoszenie pośladków w łóżku. Ćwiczenia te kontynuujemy przez cały okres pobytu w szpitalu i dalej w domu do osiągnięcia pełnej aktywności.
Ćwiczenia stóp i napinanie mięśni łydek. Wykonujemy to ćwiczenie w łóżku, wielokrotnie w ciągu dnia.
Ćwiczenie napinania mięśni uda z dociskaniem pięty i kolana do podłoża.
Staramy się napinać też mięśnie pośladków z jednoczesnym uniesieniem bioder w górę.
Wczesne uruchomienie i pionizacja pacjenta ma zasadnicze znaczenie w uniknięciu powikłań. Czas jego rozpoczęcia zależy od indywidualnej reakcji pacjenta na znieczulenie, podawane leki i tolerancję bólu. Pacjent rozpoczynając chodzenie może zwykle w pełni obciążać kończynę operowaną. Kule czy balkonik służą jedynie poprawie poczucia równowagi i bezpieczeństwa pacjenta. Jeśli pacjent odczuwa ból przy pełnym obciążaniu jest zachęcany do obciążania kończyny operowanej w stopniu niepowodującym dolegliwości.
Przy uruchomieniu pacjenta i wstawaniu z łóżka ważna jest umiejętność uniesienia operowanej kończyny. Na początku jest to trudne dlatego należy pomagać sobie w tym drugą, zdrową kończyną.
Wchodzenie na łóżko po zabiegu endoprotezoplastyki.
Bezpośrednio po zabiegu operacyjnym kontrola mięśniowa nad operowaną kończyną jest osłabiona. Pomagamy sobie zdrową kończyną w uniesieniu kończyny operowanej.
Siadanie i wstawanie z krzesła po zabiegu endoprotezoplastyki
We wczesnym okresie pooperacyjnym najbezpieczniejszym sposobem wstawania z krzesła jest przesunięcie się na jego brzeg i następnie podparcie się na kończynie nieoperowanej z operowaną kończyną wyprostowaną. Jak już pacjent uniósł się z krzesła, pacjent podsuwa kończynę operowaną pod siebie i dostawia ją tak, aby utrzymać równowagę.
Nauka chodzenia
Rehabilitacja pooperacyjna składa się z programu nauki chodzenia i programu ćwiczeń rozciągających i wzmacniających mięśnie. Nauka poprawnego chodu jest tutaj najważniejsza. Pacjent jest uczony chodu według schematu „pięta-palce”. Jest to prawidłowy schemat chodu i ma on zasadnicze znaczenie w przywróceniu normalnej funkcji mięśniowej. Pacjenci z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego mają zwykle nieprawidłowy chód. Chodzą zwykle na sztywnej kończynie i płaskiej stopie.
Chodzenie o kulach chodem dostawnym
U pacjentów mniej sprawnych, z zaburzeniami równowagi chodzenie po zabiegu endoprotezoplastyki rozpoczynamy od nauki chodu dostawnego.
Najpierw stawiamy obie kule z przodu
Następnie robimy wykrok kończyną operowaną.
Kończynę zdrową dostawiamy następnie do operowanej.
Chodzenie o kulach chodem naprzemiennym
Bardziej sprawni pacjenci mogą zaczynać naukę chodzenia po zabiegu od razu chodem naprzemiennym.
Wykrok robimy tutaj naprzemiennie raz operowaną, raz zdrową kończyną.
Wraz z postępem nauki kule idą razem z kończyną operowaną.
Chodzenie po schodach
Wchodzenie - Postaw kończynę nieoperowaną na stopniu wyżej, następnie dostaw operowaną kończynę i następnie kule.
Schodzenie – Postaw kończynę operowaną na stopniu poniżej, następnie dostaw do niej kule i nieoperowaną kończynę.
Ćwiczenia rozciągowe z kolei mają duże znaczenie dla komfortu operowanego biodra i zwiększają zakres jego ruchomości. Zwyrodniały staw biodrowy cechuje się często przykurczem w zakresie mięśni przywodzących biodro i mięśni tylnej grupy uda. Ćwiczenia te można wdrożyć niedługo po zabiegu operacyjnym.
W dalszym przebiegu rehabilitacji mięśnie łydek, ścięgna Achillesa i mięśnie tylnej grupy uda mogą być dalej rozciągane. Ćwiczenia dobiera się i wprowadza oczywiście w zależności od sprawności i samopoczucia pacjenta.
Ćwiczenia rozciągające mięśnie brzuchate łydek i ścięgna Achillesa.
Pacjent robi wykrok zdrową kończyną z wyprostowaną do tyłu kończyną operowaną. W czasie ćwiczenia pojawia się uczucie ciągnięcia szczególnie tylnej strony kolana i łydki. W miarę rozciągania mięśni kąt oparcia operowanej kończyny ulega zwiększeniu. Mniej sprawni pacjenci mogą oprzeć się o ścianę dla poprawy równowagi. Ważne jest aby nie rotować na zewnątrz stopy operowanej kończyny - zapobiega to zwichnięciu endoprotezy.
Stawanie na palcach po zabiegu endoprotezoplastyki
Ćwiczenia te rozciągają mięśnie przedniej grupy uda i wzmacniają mięśnie brzuchate łydek.
Ćwiczenia mięśni odwodzących staw biodrowy po endoprotezoplastyce stawu biodrowego
Jest to jedno z najważniejszych ćwiczeń po zabiegu założenia endoprotezy biodra. Na skutek długotrwałej choroby mięsnie odwodzące biodro są z reguły znacznie osłabione. Słabość tych mięśni to jedna z głównych przyczyn utykania pacjenta po zabiegu.
Na początku, kiedy mięśnie są jeszcze słabe ćwiczenie można wykonać bez użycia oporu (guma rehabilitacyjna) i zaczynać od uniesienia bokiem kończyny operowanej z lekko zgiętym kolanem.
ZAPOBIEGANIE ZWICHNIĘCIU ENDOPROTEZY
Zwichnięcie endoprotezy to przemieszczenie głowy z panewki sztucznego stawu. Jest to najczęstsze powikłanie po wymianie stawu biodrowego. Towarzyszy temu ból biodra a zwichnięcie wymaga nastawienia w szpitalu. Po pierwszym zwichnięciu istnieje zwiększone ryzyko następnych. Powoduje to obawę pacjenta przed zwiększoną aktywnością.
Ważna jest właściwa edukacja pacjenta, co do właściwych zachowań zapobiegającym zwichnięciu.
Pacjent może zakładać nogę na nogę w pozycji jak na zdjęciu (Ryc.1), chociaż może to powodować uczucie ciągnięcia z tyłu stawu przez okres 1-2 miesięcy po zabiegu. Pacjent może także schylać się pomiędzy swoimi kolanami pod warunkiem ustawienia operowanej kończyny w rotacji zewnętrznej (palce stopy na zewnątrz) (Ryc.2). Można także schylać się po przedmioty leżące na ziemi z kończyną operowaną wysuniętą do tyłu. Używanie podwyższenia do muszli sedesowej może zapewnić większy komfort pacjentowi przez pierwszy miesiąc po zabiegu.
Pacjent może spać w pozycji na boku, chociaż leżenie na stronie operowanej może być bolesne. Przez przynajmniej pierwsze 3 tygodnie należy wkładać poduszkę między nogi przy spaniu na boku. Poduszkę można usunąć, jeśli ustąpiło uczucie ciągnięcia okolicy biodra przy leżeniu na boku.
Musi zawsze temu towarzyszyć ustawienie kończyny operowanej w rotacji zewnętrznej (palce stopy na zewnątrz).
Wsiadanie i wysiadanie z samochodu stanowi trudność dla większości pacjentów przez pierwsze kilka tygodni, a dla niektórych może być trudne nawet przez okres 3-6 miesięcy. Wynika to z osłabienia mięśni i dlatego pacjent może sobie pomóc rękami, aby włożyć lub wyjąć nogi z samochodu. Początkowo należy siadać bokiem na siedzenie, a następnie przenieść obie nogi do samochodu.